Οδηγίες χρήσης για ένα super καλοκαίρι χωρίς τύψεις!!!

Ώρα να περάσεις καλά! Βάζουμε στην ίδια λίστα τρεις από τις πιο κοινές «καλοκαιρινές» τύψεις και σου δείχνουμε πώς θα τις εξαφανίσεις απ’ τον χάρτη των διακοπών σου!

Καλοκαίρι. Σε πρώτη ανάγνωση η λέξη σε παραπέμπει σε ξεγνοιασιά και χαλάρωση. Με μια δεύτερη και πιο ρεαλιστική ματιά, το καλοκαίρι αποδεικνύεται αδίστακτο και σαφώς πιο απαιτητικό σε σχέση με τις αναμνήσεις που έχουν κατοχυρωθεί στον σκληρό δίσκο της ανέμελης παιδικής μας ηλικίας. Και πώς μπορεί άλλωστε να είναι διαφορετικά, όταν το επίσημα ένδυμα της εποχής είναι λιγοστά εκατοστά υφάσματος, που φανερώνουν σε δεκάδες γνωστούς και αγνώστους αυστηρώς προσωπικά δεδομένα, όπως τη σχέση σου με το φαγητό και το γυμναστήριο.

Και μια που είπα ‘σχέση’ ας μην ανατρέξω στο κεφάλαιο ‘διακοπές’ και στο δίλημμα ‘παρέα ή κοπέλα’ –spoiler alert, μην το παιδέψεις, ό,τι και αν διαλέξεις λάθος θα είναι.

Fast forward, ξαπλωμένος στην απλώστρα του beach bar και καθώς τα σκέφτεσαι όλα αυτά, και πριν καλά καλά το καταλάβεις, μία νέα έννοια έρχεται και εντάσσεται στο λεξιλόγιο σου: ‘οι τύψεις του καλοκαιριού’. Μην τις αφήσουν να στρογγυλοκαθίσουν στον καναπέ της συνείδησής σου. Διάβασε τις οδηγίες χρήσης και συνόδευσε τες με συνοπτικές διαδικασίες προς την έξοδο.

Τύψη νούμερο ένα
Με ποιον θα πάω διακοπές (μτφ: με ποιον δεν θα πάω διακοπές)

Η αυτονόητη απάντηση είναι ‘με αυτόν/αυτήν/αυτούς που θα περάσω καλά’. Για να προσγειωθούμε όμως στον σκληρό κόσμο του ρεαλισμού, υπάρχουν και οι τεχνικές δυσκολίες: οι άδειες, το μπάτζετ, οι συμπάθειες, το πώς ορίζει ο καθένας μας το ‘καλά’.

Και μετά έρχονται οι φιλενάδες μας οι Τύψεις: Πώς θα παρατήσω τον φίλο που μόλις χώρισε και μπροστά του οι μοιρολογίστρες της Μάνης θυμίζουν pop άκουσμα; Πώς θα πω στην κοπέλα μου που δεν δικαιούται άδεια ότι τα δικά μου σχέδια δεν περιλαμβάνουν ούτε ένα λεπτό παραμονής στην πόλη; Η απάντηση είναι απλή: με την τεχνική του χανζαπλάστ, δηλαδή μία και έξω.

Το κόλπο είναι να μην φανερώσεις στον συνομιλητή σου πως και εσύ ο ίδιος έχεις δεύτερες σκέψεις. Τότε θα βρει πάτημα να ξεκινήσει συζήτηση. Εμείς όμως δεν θέλουμε ανάλυση γιατί εκεί μπορούν να φανερωθούν οι αδυναμίες μας, θέλουμε απλή ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, χωρίς καθυστερήσεις, κομπιάσματα και δισταγμούς. Σημείο κλειδί η ανοιχτή ερώτηση που προσποιείται πως έχεις συμπεριλάβει και τον άλλον στον πλάνο, ακόμα και αν δεν ισχύει: «Τελικά αποφάσισα με τον Τάδε και τον Τάδε να πάμε για 5 μέρες εκεί. Ωραία θα ήταν αν θα μπορούσες να έρθεις, μήπως να έκανες ξανά μια συζήτηση για την άδεια; (που μέχρι και ο βραστήρας στην κουζίνα γνωρίζει πως δεν πρόκειται να πάρεις, αφού γκρινιάζεις νυχθημερόν εδώ και δύο μήνες επί του θέματος, τι κρίμα, του χρόνου)«.

Τύψη νούμερο δύο

Θέλω να παραγγείλω τον μισό κατάλογο (μτφ: όλον τον κατάλογο. Επί δύο.)

Μαζί σου. Να το κάνεις. Και δεν χρειάζονται καθόλου τύψεις, παρά μόνο μια αιώρα για την χώνεψη. Καλά τα γυμναστήρια, ωραιότατη η υγιεινή διατροφή, αλλά τι νόημα έχουν όλα αυτά αν δεν μπορείς πού και πού να κάνεις μια ατασθαλία; Θα μου πεις, στην περίπτωση σου η ατασθαλία έχει διαστάσεις τραπεζιού 8 ατόμων και δεν την λες εξαίρεση, αλλά κανόνα.

Τύψη νούμερο τρία

Φέτος θέλω να ξεκουραστώ (μτφ: μην με απασχολείτε με το πού θα πάμε, πως θα πάμε κτλ, δεν θέλω να κάνω τίποτα.)

Οι νόμοι της παρέας λένε πως για κάθε έναν ‘ξεκουραστάκια’ υπάρχει και ένας υπερδραστήριος ‘σταλεγάκιας’ που έχει μελετήσει εξονυχιστικά την ανατομία του νησιού πριν καλά καλά κλείσετε τα δωμάτια, μόνο και μόνο για να μπορεί να χρησιμοποιήσει την αγαπημένη του έκφραση: «Σας τα ‘λεγα πως αυτό το νησί δεν έχει καλές παραλίες», «Σας τα ‘λεγα πως δεν έπρεπε να κλείσουμε δωμάτια στη Χώρα» κοκ. Δες τώρα πώς μπορείς να αξιοποιήσεις τον σταλεγάκια και να γλυτώσεις και από την Ερινύα της νωθρότητας: Τον στηρίζεις διαρκώς.

Ο άνθρωπος έχει το υλικό και είναι έτοιμος να στο προσφέρει απλόχερα, αρκεί να του δίνεις το δίκιο που του αναλογεί: «Ναι ρε παιδιά, μας τα έλεγε ο Αντώνης να μην έρθουμε στη Χρυσή Άμμο (έτσι νομίζω δηλαδή, εγώ βέβαια εκείνη την ώρα πρέπει να παρατηρούσα την μύγα που έπινε από το καλαμάκι τον φραπέ του και βαριόμουν να κουνήσω το χέρι μου να τη διώξω), πες ρε Αντώνη εσύ που τα ξέρεις, τι λες να κάνουμε τώρα;» Με το «εσύ που τα ξέρεις» έχει κλείσει η υπόθεση. Ο Αντώνης θα βγάλει πρόγραμμα και εσύ μόλις εξασφάλισες τιμητική διάκριση σε όλες τις δραστηριότητες. Άσε που θόλωσες και τα νερά της συμμετοχικότητας και φάνηκε πως ‘κάτι έκανες’.